Hallo allemaal, zoals jullie misschien al weten ben ik aangekomen in de universiteit van Venda! Maar zoals jullie ook al allemaal wisten of dat denk ik toch ging dit niet zonder tranen. Ik ben maandagmorgen vertrokken in tranen naar de luchthaven van Zaventem samen met mijn mama, papa en vriendje. Daar wachtte de twee beste meiden mij op, om mij uit te wuiven. Ik ben met veel pijn in het hart vertrokken naar een stage waar ik op dat moment het nut niet meer van zag, heel erg eigenlijk want ik weet zeker en vast waarom ik naar hier ben gekomen en uiteindelijk wat zijn 14 weken in een mensenleven? Niets! Wel ik vertrok in Zaventem richting Londen en vanuit Londen vloog ik naar Johannesburg. Om van daaruit naar Venda te rijden met de auto en dit alles samen met Charlotte en Phaedra. Maar natuurlijk hebben we eerst een Afrikaans nummer aangevraagd en geld afgehaald. Best wel mooi dat geld, je hebt 5 briefjes met telkens een ander dier van de Big 5 op de achterkant. Na een lange rit, over een weg die er eerlijk gezegd beter bij ligt dan in België, moesten we naar het international office, dat was ook wel even zoeken aangezien die campus hier echt immens groot is, veel groter dan onze campus in de Hertogstraat hoor. Ik ontmoette ook mijn kamergenoot, een meisje vanuit Duitsland. Daarna gingen we samen naar de winkel, alleen klein probleempje... we hebben geen koelkast. 's Avonds heb ik nog wat in mijn boek gelezen van RZL, geskypt met mijn familie en ben dan gaan slapen. Ik moet zeggen ik mis mijn familie en vrienden enorm hard, ik heb maandag geweend, dinsdag en vandaag (woensdag 5/2/2020) ook, ik weet niet hoe het komt maar ik moet echt nog wennen aan de situatie. Ik voel me ook soms echt alleen hier, maar ik weet dat dat goed gaat komen! Vanochtend was er nog een klein probleempje. Rond 6 uur - half 7, werd er op de deur geklopt of eerder gebonkt. Mijn kamergenoot Elisabeth sprong recht en deed de deur open. Ze zei tegen mij dat ik ook maar uit mijn bed moest komen en toen ik in de gang keek, wist ik meteen waarom, er was enorm veel werk aan de winkel! Iemand had de kraan opengedraaid maar er kwam geen water uit, daardoor is die persoon die ook vergeten toe te draaien. Tot gevolg dat het water van de 1ste verdieping naar het gelijkvloers stroomde, waar ik slaap. Het was wat werken om het water uit de gangen en sommige kamers te krijgen maar nu is alles weer droog. Maandag hebben we een afspraak met onze lectoren in de schooltjes hier in Venda, ben benieuwd maar ben blij want zo ga ik het druk hebben en heb ik minder tijd om iedereen te missen en zal de tijd ook zeker en vast sneller gaan. Want ja hoor, ik heb dit zwaar onderschat! Vele groetjes vanuit het warme Venda!
0 Comments
Leave a Reply. |
Chloé MausKomt uit het kleine Nieuwrode en vertrekt naar Zuid-Afrika, Venda Archives
March 2022
Categories |